بر تلفظ کلمات مسلط شوید
تلفظ در زبان ترکی خیلی چیز خاص و پیچیده ای نیست زیرا یک زبان نوشتاری آوایی است.
هر حرف یک صدا دارد و مثل انگلیسی هیچ صامت دوتایی مثل sh، ch و غیره وجود ندارد، با این حال، استثنائاتی هم هست :
c در ترکی “j” تلفظ می شود: cam
ç مثل”ch” تلفظ می شود:çam
ğ هم به عنوان “g نرم یا واک دار ” شناخته می شود و همیشه بعد از یک مصوت قرار می گیرد. به طور کلی، صدای خودش را ندارد. اگر “g نرم ” به دنبال a، ı، o یا u بیاید، صدای مصوت را کشدار می کند (مثل ağaç وyağmur ). اگر بعد از e، i، ö یا ü بیاید، مثل”y” در کلمه yellow تلفظ می شود:iğne .
صدای ş یا şe مثل sh در shame تلفظ می شود :şarap .
ı مثل حرف انگلیسی i بدون نقطه است، اما ورژن بزرگ آن شبیه به نسخه انگلیسی است و مثل شوآ تلفظ می شود :ılık ،ısı .
نقطه مقابل ı، ورژن نقطه دار İ یا i است که مثل e مضاعف در seeاما کمی کوتاه تر تلفظ می شود: iğne .
ö و ü مثل حروف صدا دار دو نقطه در آلمانی عمل می کنند.
پس از یادگیری حروف الفبا و سیستم آوایی، می توانید کلمات و عبارات ترکی را بخوانید.
تصویر
دایره لغات تان را گسترده تر کنید (در انتهای همین مطلب)
اگر می خواهید دایره لغات تان را به سرعت گسترش دهید، با رایج ترین کلمات و عبارات ترکی که می توانید در برنامه روزانه تان به کار ببرید، شروع کنید . حین یادگیری کلمات متوجه خواهید شد تعداد قابل توجهی از کلمات با انگلیسی، فرانسوی و سایر زبان ها مشترک است .
بسیاری از واژه های اقتباسی ترکی از زبان عربی آمده اند. برخی از آن ها املای مشابهی با سایر کلمات ترکی که از قبل وجود داشته اند، دارند. برای پیشگیری از سردرگمی و تشخیص کلماتی که املای یکسانی دارند ، زبان ترکی از اکسان های متمایز – â، î، و û استفاده می کند . نمونه های زیر را با هم مقایسه کنید:
Hala یعنی خاله پدری، اما hâlâ به معنای هنوز است.
kar یعنی برف ؛ اما kâr به معنای سود است.
نکته : استفاده از یک برنامه تلفن همراه که فلش کارت دارد، روشی عالی برای به خاطر سپردن کلمات جدید روزمره است . برای خودتان برنامه ریزی کنید که هر هفته مقدار مشخصی از کلمات ترکی را یاد بگیرید.
گرامر پایه و ساختار جمله را تمرین کنید
با این که زبان ترکی گرامر منطقی دارد ، اما شاید در ابتدا یادگیری برخی از چیز ها کمی دشوار است. در ادامه برخی از مفاهیم گرامری پیچیده تر که در ترکی با آن ها مواجه خواهید شد، آورده شده است:
بر خلاف زبان انگلیسی، هیچ فعل “to be” یا ” بودن ” در ترکی وجود ندارد. در عوض، زبان ترکی از پسوند استفاده می کند. پنج پسوند شخصی وجود دارد که با یک شخص خاص (اول، دوم، سوم) و تعداد ( مفرد، جمع ) مطابقت دارند. به عنوان مثال، Ben öğretmenim یعنی “من یک معلم هستم”. توجه داشته باشید که هیچ پسوندی برای سوم شخص مفرد وجود ندارد.
ساخت جملات با استفاده از پسوند در کنار یک ضمیر به طرز شگفت آوری ساده است . این یکی ممکن است در ابتدا گیج کننده به نظر برسد، اما با کمی تمرین، به آن عادت خواهید کرد.
لزوما نیازی به استفاده از ضمیر مقدم یا اصلی در جمله نیست زیرا فعل ها هر کدام، پسوند خاص خودشان را دارند . بنابراین، ضمیر مقدم معمولا حذف می شود تا از افزونگی جلوگیری شود. مثلاÖğretmenim یعنی من یک معلم هستم.
در زبان ترکی، تنها با افزودن یک یا چند پسوند به یک ریشه، می توانید ویژگی های دستوری کلمه یا حتی جملات را تغییر دهید. این پسوند ها می توانند به کثرت، تصرف، نفی، انفعال و بسیاری ویژگی های دیگر که این کلمه را توصیف می کنند، اشاره کنند.
همه این پسوند ها می توانند یک ریشه کوتاه را به یک کلمه طولانی تر تبدیل کنند که گاهی اوقات تلفظ آن ترسناک به نظر می رسد. اما اگر بدانید چه طور آن ها را از بین ببرید، جای نگرانی نیست. به عنوان مثال، اگر کلمه Nerelisin را بردارید و تجزیه کنید ، می فهمید که: –sin (شما)+ -li (از)+ -re (پیشوند مکان)+ ne (کجا) می شود: اهل کجا هستید؟
یکی دیگر از چیز های غیر عادی در مورد دستور زبان ترکی ، ترتیب کلمات فاعل – مفعول – فعل در جملات است. مثل فارسی فعل همیشه در آخر یک جمله می آید. بنابراین اگر بخواهید بگویید “دختر چوب را به سمت سگ پرت کرد” این طور می گویید: “Kız çubuk köpeğe attı” .
